Ανάγκη, η έλειψη σε κάτι, υλικό η άυλο.

Ένας Αμερικανός ψυχολόγος, ο Α. Μάσλοου, αναγνώρισε ότι οι ανάγκες είναι το κίνητρο που εξηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά και προσπάθησε να τις περιγράψει. Ο Μάσλοου θεώρησε ότι υπάρχουν πέντε σύνολα βασικών αναγκών που ιεραρχούνται με τον ακόλουθο τρόπο:

 

Φυσιολογικές / Βασικές Ανάγκες

   Ανάγκες Ασφάλειας

      Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής

         Ανάγκες Αυτοεκτίμησης

            Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης

 

Οι ανάγκες αποτελούν τη βασική αιτία της οικονομικής δραστηριότητας. Η οικονομική θεωρία όμως δεν εξετάζει όλες τις ανάγκες ενός ατόμου, αλλά  αυτές που προκαλούν οικονομικές ενέργειες για την ικανοποίησή τους  δηλαδή τις οικονομικές ανάγκες όπως ονομάζονται. Σύμφωνα με τη σχολή της "Human Scale Development", όπως αναπτύσσεται από το Χιλιανό οικονομολόγο, τ. καθηγητή του Παν/μιου του Μπέρκλεϋ, Manfred Max-Neef και άλλους (Antonio Elizalde, Martin Hopenhayn), οι Θεμελιώδεις Ανθρώπινες Ανάγκες είναι λίγες, πεπερασμένες και ταξινομήσιμες, σε αντίθεση με τη συμβατική έννοια του οικονομικού "θέλω" που είναι άπειρο και ακόρεστο.

Όλες οι θεωρητικές επιστήμες προσεγγίζουν τις ανθρώπινες ανάγκες, η καθεμία με το δικό της πρίσμα, το σίγουρο είναι ότι εκτός από την καταγραφή τους και την προσπάθεια να κατανοήθουν, αποτελούν πεδίο δράσης και εκμετάλευσης.

 

Η παγκόσμια Ζυγαριά αναγκών.

Ο ρυθμιστής ανταλλαγής, το παιχνίδι αυτό που κάνει τον κόσμο να γυρίζει, να καλύπτει τις ανάγκες ατόμων, ομάδων και κρατών αλλά και του ίδιου του πλανήτη. Η απαρχή οποιασδήποτε οικονομικής θεωρίας του παράγω, καταναλώνω.

Εκατομμύρια ανάγκες με εκατομμύρια "προϊόντα". Ανάγκες που δεν εξυπηρετούνται  και που πρέπει να παράγει και να προσφέρει  κάποιος. Ανάγκες όπως το χρέος, η κατοικία, η μετακίνηση, η επικοινωνία, η ψυχική γαλήνη, η ένδυση, τα τρόφιμα κτλ.

Ας θυμηθούμε μαζί τις συμφωνίες και πως αυτές διαμόρφωσαν το πώς είναι ο κόσμος σήμερα, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι συμβαίνει.

 

Μεγάλη Βρετανία 1760-1860. (Η αυτοκρατορία)

Η κοινωνία εκβιομηχανίζεται και ως ντόμινο ακολουθούν Γαλλία, ΗΠΑ, Γερμανία σε μία εποχή γνωστή σε όλους ως Βιομηχανική Επανάσταση.

Το νέο οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού μεταμορφώνει ένα μέρος της πρώην αστικής και ευγενής τάξης σε ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής (εργοστάσια) και τους φτωχούς αγρότες και κατοίκους των αστικών κέντρων σε εργαζομένους και θύματα εκμετάλλευσης.

Περνάν δεκαετίες μέχρι το νέο μοντέλο να ωριμάσει και το κράτος να επέμβει για να ρυθμίσει τις σχέσεις των δυο αντικρουόμενων τάξεων.

1945/ το τέλος του πολέμου.

Το μοντέλο οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης που δεν βασίζεται σε πολέμους υιοθετείται παγκοσμίως.

Η γενιά του Big Bang ξαναστήνει τον κόσμο και η ανάπτυξη και η ευημερία ακολουθεί σε ένα περιβάλλον σταθερότητας.

1970/ το τέλος της  λελογισμένης κατανάλωσης

Η κόπωση των αγορών που αδυνατούν να παράγουν νέα καινοτόμα προϊόντα επέρχεται  και ως κινητήρια δύναμη της οικονομίας εφευρίσκεται και διοχετεύεται το πλαστικό χρήμα και ο παγκόσμιος δανεισμός.

Και η ανάπτυξη συνεχίζεται…

2008 / το τέλος του παγκόσμιου Μινώταυρου

Οι αγορές αρχίζουν να καταρρέουν κάτω από το βάρος υπεραξιών που δεν στηρίζει πλέον η πραγματική παραγωγή.

Η ισορροπία έχει ανατραπεί και είναι και χρεωμένη.

Ποιο είναι το νέο σύστημα που θα διαμορφωθεί ή διαμορφώνεται για τις επόμενες δεκαετίες και αφορά τον πλανήτη και τη γειτονιά μας;

Κανείς δεν ξέρει

Οι οικονομολόγοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά.

Το διεθνές οικονομικό μοντέλο με την πολυπλοκότητα των συνισταμένων του, τόσο στις δομές παραγωγής, στις δομές κατανάλωσης, στις δομές εμπορίας, στις συναλλαγματικές του ισοτιμίες και στο τραπεζικό του σύστημα, δονείται συθέμελα προσπαθώντας να βρει την ισορροπία και το πώς θα είναι ο κόσμος 100 χρόνια μετά.

Μαζί του δονούνται οι κοινωνίες, τα ήθη, τα έθιμα και ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη.

Ο κόσμος πάντα σχεδιάζεται, και προ συμφωνείται τόσο σε γεωπολιτικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό οικονομικό.

Κάποιοι κάποτε όπως ήδη αναφέραμε «συμφώνησαν» για αυτό που ζήσαμε τους τελευταίους αιώνες.

Κάποιοι σήμερα συμφωνούν για το πώς θα είναι ο κόσμος μας μετά. Μα ποιοι είναι αυτοί που επηρεάζουν τον κόσμο μας.

Μα αυτοί που ήταν πάντα.

Αυτοί που μπορούν να ορίσουν τις έννοιες. Ισχυρός και αδύναμος. Φτωχός και πλούσιος. Αρνητικό ισοζύγιο και θετικό ισοζύγιο. Πεινάω και delicatessen

Ανεπτυγμένος κόσμος και τρίτος κόσμος. Έξυπνος και ανόητος. Καλός και κακός. Αξία, έκπτωση. Θεός και δίαβολος.

Σε ένα δυαδικό σύστημα που ισορροπεί χρησιμοποιώντας τη βασική αρχή …Σε ένα δυαδικό σύμπαν.

Η ιεράρχηση των αναγκών.

Σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που αυτοδιορίζεται και διέπεται από το διπολικό καθεστώς που αναφέραμε. Οι βασικές ανάγκες που οι ισχυροί του πλανήτη επιδιώκουν να ελέγχουν. Η ανάγκη για κάποιον θεό, η ανάγκη για ενέργεια, η ανάγκη για ασφάλεια, η ανάγκη επιβίωσης η ανάγκη για υγεία και η ανάγκη του θέλω να ξεχάσω.

Όταν μια ανάγκη πέφτει, μια άλλη ανεβαίνει. Όταν ένα προϊόν πέφτει ένα άλλο ανεβαίνει. Μέχρι τα όρια μιας αγοράς.

Μετακίνηση αναγκών άρα προϊόντων με βάση του, πως νοιώθουμε.

Γνωρίζετε έστω και ένα θεωρητικό μοντέλο, που αφορά τις ανθρώπινες ανάγκες, που να εξυπηρετεί πραγματικά αυτήν την ανάγκη;

Φώτης Λαζάρου

Business Process Re-engineering Officer

Οργανική Αξιολόγηση Επιχείρησης

Κάνε το Τέστ.

https://business-analysis.info/Structures-Pre-Evaluation-Test

Διαβάστε επίσης

Από το Τσαρούχι στη Louis Vuitton.