2013-10-07 09:58

Στον τριθέσιο καναπέ αγκαλιά με τον Πέτρο, ετών δέκα και την βασιλική πιο μεγάλη στα δώδεκα, απόγευμα Κυριακής, παρακολουθούμε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία γυρισμένη γύρω στο  1950. Ο μικρός σπάζει κάθε τόσο την μεταξύ μας ησυχία, και την έντονη συναισθηματική φόρτιση που επικρατεί, κάνοντας ερωτήσεις.  Μπαμπά τι είναι κάλπικη, μπαμπά τι είναι τα απαιτούμενα κεφάλαια, Μπαμπά τι είναι παλιάνθρωπος , άλλοτε από απορία και άλλοτε από παιχνίδι καταφέρνει στο τέλος να με εκνευρίσει.

Σταμάτα πια, λίγο σεβασμό Πέτρο του φωνάζω δυνατά, ενώ εκείνος απόλυτα ήρεμος με κοιτά στα μάτια και ρωτά,

Μπαμπά τι είναι σεβασμός.

Μεσολαβούν  κάποιες στιγμές αμηχανίας…  κάτι που χάθηκε Πέτρο, κάτι πολύτιμο, κάτι που έχει και προσδίδει αξίες, κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται όμορφα, και αναγνωρίζει το σπουδαίο, το διαφορετικό.

Και που χάθηκε Μπαμπά;

Κάνοντας εκπτώσεις Πέτρο δηλαδή την  απομάκρυνση από θέσεις ή αξίες ηθικές, κοινωνικές, οικονομικές.

Έκπτωση 60%, θα λέγαμε ότι εκτός από τη γνωστή συνταγή της αγοράς, θα μπορούσαμε να την αντιστοιχήσουμε με απομάκρυνση οποιουδήποτε ατόμου, από μία θέση που κατέχει ή θα μπορούσαμε να πούμε ότι έκπτωση 60% στο πόσο αγαπάμε τους άλλους, ή έκπτωση στην ποσότητα του φαγητού που τρώμε, 60% λιγότερη Εθνική κυριαρχία, λιγότερα εργατικά δικαιώματα, λιγότερο άνθρωποι κλπ .

Έκπτωση λοιπόν είναι το οτιδήποτε λιγότερο από αυτό που πραγματικά αξίζει κάτι.      

Τα παράγωγα του φαινομένου μπορούμε πολύ εύκολα να τα παρατηρήσουμε παντού γύρω μας, έχοντας ως συνθετική λέξη τη λέξη κρίση.

.Παρακολουθώντας μία ελληνική ταινία εκεί γύρω στο  1950 και παρατηρώντας τους χαρακτήρες της εποχής μπορούμε πολύ εύκολα να διαπιστώσουμε τις αλλαγές στην επικοινωνία μισό αιώνα μετά. Μπορούμε να διακρίνουμε μία ευγένεια, ένα σεβασμό και μία κουλτούρα μόλις πριν 50 χρόνια, η οποία σήμερα φαντάζει εξωπραγματική. Μεγάλο το ποσοστό έκπτωσης σε αυτή την περίπτωση 90%.      

Η  αντίστοιχη ταμπέλα σε ένα εμπορικό κατάστημα που θα διαφήμιζε τα προϊόντα σεβασμός, κουλτούρα, ευγένεια, θα ήταν είμαστε 90% λιγότερο ευγενικοί, 90% λιγότερο σεβάσμιοι .

Ένα άλλο παράδειγμα έκπτωσης θα μπορούσαμε να πούμε είναι η διαχείριση του Ανθρώπινου Δυναμικού ως προς την παραγωγικότητα του , που ενώ δούλευε κάποτε στις αρχές του 19^ου αιώνα από το πρωί έως το βράδυ και έπαιρνε ψίχουλα, κατάφερε να αυξήσει την αξία παραγωγής του να ζει ευπρεπώς και να κατέχει.   

Και τώρα μας λένε να ζήσουμε πάλι σαν εργάτες της Βιομηχανικής επανάστασης, ποσοστό εκπτώσεων 90%.

 Στην περίπτωση των προϊόντων και των υπηρεσιών, έκπτωση σημαίνει ότι κάποιος αφού έχει καταφέρει να τοποθετήσει στο μυαλό του καταναλωτή μία αξία για ένα συγκεκριμένο προϊόν κάνοντας ανεξέλεγκτες εκπτώσεις καταφέρνει να την καταστρέψει ολοσχερώς.

Βάζοντας λοιπόν ως δίλλημα το αυγό του Κολόμβου θα μπορούσαμε να βρεθούμε ενώπιων του εξής διλήμματος.

Η κρίση έφερε την έκπτωση ή η έκπτωση την κρίση;

Παραχωρώντας την παρά μικρότερη σπιθαμή χώρου που αφορά οποιαδήποτε αξία, θέση , αντίληψη και νοοτροπία που βοηθά τις κοινωνίες να ακμάζουν κάνοντας δηλαδή απλά εκπτώσεις θέσεων, αξιών, τρόπων, τα κοινωνικά σύνολα και υποσύνολα δημιουργούν κρίσεις. Κρίσεις  άγχους, κρίσεις πανικού, κρίσεις διαζυγίων, κρίσεις πολέμων, πείνας, οικονομικής εξαθλίωσης.

Αγαπητοί φίλοι,

η λέξη έκπτωση αποτελεί μία από τις χειρότερες έννοιες και είναι μη αποδεκτή σε κοινωνίες που ακμάζουν. Τις τελευταίες δεκαετίες ζήσαμε χρόνια εκπτώσεων σε όλα τα προαναφερθέντα, και απολαμβάνουμε πια τα παράγωγα τους, σε κοινωνίες ανήθικες και ανάξιες.

Εναγωνίως ψάχνουμε να βρούμε λύσεις, ζητούμε βοήθεια κοιτώντας σε λάθος μέρος  και οι λύσεις δε θα έρθουν ποτέ γιατί απλά κοιτάμε χαμηλά. Γιατί η έκπτωση χαμηλώνει τις αξίες.

Ως άνθρωποι που υπηρετούμε την κοινωνικοοικονομική επιστήμη του Marketing που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να χτίζει αξίες, έχουμε κρούσει τον κώδωνα της κρίσης επανειλημμένως σε όλους όσους συναλλάσσονται με ανθρώπους. Η επιστήμη του Marketing, που αντικατέστησε αυτό που ξέραμε όλοι σαν τη φυσική ανταλλαγή προϊόντων και το κλασσικό εμπόριο δημιουργήθηκε από την ανάγκη μιας πολύπλοκης αγοράς, άφθονης σε προϊόντα και υπηρεσίες, ώστε να βοηθά αυτά  που πραγματικά στο σύνολό τους διαθέτουν εκείνα τα χαρακτηριστικά  (υπεραξίες) να ξεχωρίζουν.

Δημιουργώντας ταυτότητες και όχι πανομοιότυπα προϊόντα, απευθυνόμενα σε ανθρώπους και όχι κλώνους. 

Ό λόγος Πέτρο πρέπει να μην είναι κάλπικος, να μην κάνει έκπτωση και να πραγματοποιεί, αυτό που υπόσχεται, να χαίρει έτσι σεβασμού και εκτίμησης.

 

 

Φώτης Λαζάρου

Business Process Re-engineering Officer

 

Οργανική Αξιολόγηση Επιχείρησης

Κάνε το Τέστ.

https://business-analysis.info/Structures-Pre-Evaluation-Test

Ποιές Επιχειρήσεις θα επιβιώσουν;

Από το Τσαρούχι στη Louis Vuitton.